《送罗正之年兄出使二浙》拼音版

宋代赵挺之

sòngluózhèngzhīniánxiōngchū使shǐèrzhè--zhàotǐngzhī

xiāngféngsānshíchūnhuānyànshūwèidōuménjīnjiànjūnxíng

zhèngzhīnánguóxiùsuǒchùcáimíngzhènjīngshīxiánjìngtuī

dāngniánzhūzhènghuìàichūnlánwéijiéēnxìnchíbiān

cháo使shǐwángmàocǎohuángāo怀huáijīnglúnshìguījiǎn

fēngsāomíngsōuluòdòngyíngzhōngchéngrénsuǒ怀huáizhèngzhíshénjiè

qīngzhōuyánggāojīngjǐnmèi耀yàoxiāng西fēngzhèjiāngyuǎnqiūfāngzài

huānshēngxiàngzhāntóngdōngnánsuìréngrénzhǔfāngshǔ

jūncáiyǒuzhènxíngwénbiànhuánglǎoqiānjǐnpíng

gōngchéngbànguīzhuāngláiyánjūn

赵挺之简介

宋代·赵挺之的简介

(1040—1107)密州诸城人,字正夫。神宗熙宁间进士。为登、棣二州教授。通判德州,力行市易法。哲宗元祐中,召试馆职,为秘阁校理,迁监察御史。以苏轼尝谓其“聚敛小人”,乃劾轼诽谤神宗,反为谏官所劾,谪徐州通判。后累迁中书舍人、给事中。徽宗朝为礼部侍郎,拜御史中丞,排击元祐党人不遗余力。崇宁四年,以蔡京荐,为尚书右仆射。因与京争权,相位罢复不定,未几卒。谥清宪。

...〔 ► 赵挺之的诗(3篇)